By Fr. Jose “Joesum” Sumampong, Jr.
oOo
for September 13, 2020 (24th SUN in OT – A):
oOo
Kindly open your Bible and Read Mt. 18:21-35
oOo

Points for Reflection: I am sharing to my dear readers a story which has been a part of my collections to help you reflect as the Universal Church celebrates the 24th Sunday in Ordinary Times – A.

oOo

Doris Donnelly has written a beautiful book called Putting Forgiveness into Practice. It contains this moving story.

One day a seven-year-old boy was riding in the back seat of the family car. He was sitting between his two brothers. Their mother was driving.

On this day their mother was feeling especially distraught over having been recently abandoned by their father.

Suddenly, in a fit of anger, she spun around and struck the seven-year-old a blow across the face. Then she yelled at him:

“And you! I never wanted you. The only reason I had you was to keep your father.

But then he left anyway. I hate you.”

That scene branded itself on the boy’s memory. Over the years his mother reinforced her feelings toward him by constantly finding fault with him. Years later that son told Doris Donnelly:

“I can’t tell you how many times in the last twenty-three years I relived that experience. Probably thousands.” Then he added:

“But recently I put myself in my mother’s shoes. Here she was, a high school graduate

with no money, no job, and a family to support. I realized how lonely and depressed she must have felt.

“I thought of the anger and the pain that must have been there. And I thought of how much I reminded her of the failure of her young hopes.

And so one day I decided to visit her and talk to her. I told her that I understood her feelings and that I loved her just the same.

“She broke down and we wept in each other’s arms for what seemed to be hours.

It was the beginning of a new life for me, for her-for us.” (slightly adapted by Mark Link)

Ang Tawag

Ni Padre Jose “joesum” Sumampong, Jr.

—————————————————————

Ika-24 nga Domingo sa Tuig (A)

Septiyembre 13, 2020

Ebanghelyo:(Mateo 18:21-35)

21Unya miduol si Pedro kang Jesus ug nangutana, “Ginoo, makapila ba makasala kanako ang akong isigkatawo ug ako gihapon siyang pasayloon? Makapito ba?” 22 Si Jesus mitubag, “Dili kay makapito ra, kondili kapitoan ka pito. 23Kay ang Gingharian sa langit sama man sa usa ka hari nga nakighusay sa mga utang sa iyang mga sulugoon. 24Sa diha nga nagsugod siya paghusay, gidala ngadto kaniya ang usa ka sulugoon nga nakautang kaniyag milyon ka pesos. 25Ug tungod kay wala man siyay igong ikabayad sa iyang utang, misugo ang iyang agalon nga ibaligya siya ingon nga usa ka ulipon, lakip ang iyang asawa ug ang iyang mga anak ug ang tanan nga iyaha, aron makabayad siya sa utang. 26Miluhod ang sulugoon atubangan sa iyang agalon, ug nag­pakiluoy nga nag-ingon, ‘Sir, ayaw intawon ako apikiha, kay bayran ko ra ikaw sa tanan!’ 27Naluoy kaniya ang agalon, busa gipapas niya ang utang sa sulugoon ug iyang gipalakaw. 28Milakaw ang tawo ug gikasugat niya ang usa sa iyang mga kaubang sulugoon nga nakautang kaniyag pipila lamang ka pesos. Gilabni dayon niya ug gituok, ug giingnan, ‘Bayri na ko sa imong utang!’ 29Ang iyang kaubang sulugoon miluhod ug nagpakiluoy kaniya sa pag-ingon, ‘Ayaw intawon ako apikiha kay bayran ko ra ikaw!’ 30Apan wala siya mosugot; hinunoa, gipapriso niya hangtod nga makabayad sa utang. 31Sa pagkakita sa ubang sulugoon sa nahitabo, nasubo sila pag-ayo, ug nangadto sila sa ilang agalon ug siya gisuginlan nila sa tanan. 32Busa gipatawag sa agalon ang sulugoon ug giingnan, ‘Banyaga ka! Gipapas ko ang tanan mong utang kay nagpakiluoy ka man kanako. 33Angay ka untang maluoy sa imong isigkasulugoon, ingon nga ako naluoy kanimo.’ 34Nasuko pag-ayo ang agalon, ug gipapriso niya ang sulugoon aron silotan hangtod nga makabayad siya sa tanang utang.” 35Ug gitapos ni Jesus ang sambingay sa pag-ingon, “Ingon usab niana ang buhaton kaninyo sa akong Amahan nga atua sa langit kon dili kamo mopasaylo sa inyong isigkatawo sa kinasingkasing gayod.” Ang Ebanghelyo sa Ginoo.

oOo

Kahulogan sa Ebanghelyo: (Mateo 18:21-35)

21Unya miduol si Pedro kang Jesus ug nangutana, “Ginoo, makapila ba maka­sala kanako ang akong isigkatawo ug ako gihapon siyang pasayloon? Makapito ba?”

Sa miaging Domingo, ang Ebanghelyo naghisgot mahitungog sa unsay buhaton ngadto sa usa ka “igsoon nga nakasala”. Karon ang pangutana ni Pedro usa ka isyu nga personal. Wala na kini maghisgot og makasasala nga naglambigit sa katilingban, kondili sa tawo nga “nakasala batok kanako”.

“Kapila ba nako siya pasayloa?” Pangutana nga anaa sa matag usa kanato. Kay kon kita lamang ang pasagdan: anaa gayod ang pagpanimalos! Kay ang bangis nga pagka-mananap nga nagtago diha kanato andam gayod sa pagsukol (Genesis 4:7). Buot gayod nga panalipdan nato ang atong kaugalingon pinaagi sa pagsukol o pagpanimalos!

Usa kini ka isyu nga sa atong modernong panahon nga angayan gayod nga pagatukion.

22Si Jesus mitubag, “Dili kay makapito ra, kondili kapitoan ka pito.

Si Jesus mipasabot nga wala diay kinutuban ang atong paghatag og pasaylo. Kay kon atong suklian ang dautan og laing dautan, anus-a pa man mohunong kining maong dautan?

23Kay ang Gingharian sa langit sama man sa usa ka hari nga nakighusay sa mga utang sa iyang mga sulugoon. 24Sa diha nga nagsugod siya paghusay, gidala ngadto kaniya ang usa ka sulugoon nga nakautang kaniyag milyon ka pesos. 25Ug tungod kay wala man siyay igong ikabayad sa iyang utang, misugo ang iyang agalon nga ibaligya siya ingon nga usa ka ulipon, lakip ang iyang asawa ug ang iyang mga anak ug ang tanan nga iyaha, aron makabayad siya sa utang.

Usa ka sambingay nga magagikan lamang sa usa ka batid sa pagsaysay og suginlanon. Ang utang nga gihisgotan hilabihan sa ka dakong kantidad. Mokabat kini og 60 ka milyon ka plata o silver pieces. Aduna mahinungdanong tuyo ngano nga ingon niini kadako ang utang kay mangutana man gayod ang makapaminaw niini: kinsa mang haria ang makapautang sa ingon nga kantidad? Unsa kahay buhaton sa tawo nga utangan?

26Miluhod ang sulugoon atubangan sa iyang agalon, ug nag­pakiluoy nga nag-ingon, ‘Sir, ayaw inta­won ako apikiha, kay bayran ko ra ikaw sa tanan!’ 27Naluoy kaniya ang agalon, busa gipapas niya ang utang sa sulugoon ug iyang gipalakaw.

Ang gasa dili gayod matukib. Unsa na man diay ang giingon sa hari sa unahan nga ang tibuok utang kinahanglan nga bayran? Apan, tungod sa kaluoy, gipapas sa hari ang tibuok utang.

Hilabihan sa kadako sa utang sa tanang katawhan sa tibuok kalibutan sa atong Dios. Apan ang iyang kaluoy mas labaw pa sa kadako bisan pa gani kon tipotipohon ang tanan natong utang.

28Milakaw ang tawo ug gikasugat niya ang usa sa iyang mga kaubang sulu­goon nga nakautang kaniyag pipila la­mang ka pesos. Gilabni dayon niya ug gituok, ug giingnan, ‘Bayri na ko sa iniong utang!’

Pagka-walay puangod kining tawhana. Human siya masabti ug mapasaylo, dili siya makahibalong mosabot ug mopasaylo. Wala siya makatugkad sa kayo nga gipakita kaniya kaniadto.

29Ang iyang kaubang sulugoon miluhod ug nagpakiluoy kaniya sa pag-­ingon, ‘Ayaw intawon ako apikiha kay bayran ko ra ikaw!’ 30Apan wala siya mosugot; hi-nunoa, gipapriso niya hang­tod nga makabayad sa utang. 31Sa pag­kakita sa ubang sulugoon sa nahitabo, nasubo sila pag-ayo, ug nangadto sila sa ilang agalon ug siya gisuginlan nila sa ta­nan. 32Busa gipatawag sa agalon ang sulu­goon ug giingnan, ‘Banyaga ka! Gipapas ko ang tanan mong utang kay nagpa­kiluoy ka man kanako. 33Angay ka un­tang maluoy sa imong isigkasulugoon, ingon nga ako naluoy kanimo.’ 34Nasuko pag-ayo ang agalon, ug gipapriso niya ang sulugoon aron silotan hangtod nga makabayad siya sa tanang utang.”

Dili nato hikalimtan nga ang gihisgutan nga hari dili lamang kay usa ka ordinaryong hari. Siya mao ang Hari nga mohimog paghukom inig-abot sa katapusang panahon!

Dinhi matugkad ang kabililhon sa pagpasaylo. Dili usab nato ililong ang kamatuoran nga sa atong pagka-tawhanon hilabihan ang kalisod sa pagpasaylo. Wala na ihatag pa ni Jesus ang mga hi-nungdan sa atong pagpasaylo nga nagasukad sa unsay maayo ug unsay angay nga buhaton. Ang gipakadak-an ni Jesus nga hinungdan ngano nga kita andam nga mohatag sa pasaylo tungod kay kita nakadawat man sa pasaylo sa Dios. Ang pagpinasayloay mao ang paghangad ngadto sa Dios nga maoy tinuod nga tinubdan sa kaluoy ug pasaylo.

35Ug gitapos ni Jesus ang sambingay sa pag-ingon, “Ingon usab niana ang buhaton kaninyo sa akong Amahan nga atua sa langit kon dili kamo mopasaylo sa inyong isigkatawo sa kinasingka-sing gayod.”

Ang Dios dili mosilot kang bisan kinsa. Kita mismo mao ang misilot sa kaugalingon kon magdumili ta sa pagpasaylo! Walay mahimo ang Dios kon ang tawo na ang magdumili sa kaluwasan.