By: FR. Jose “Joesum” Sumampong, Jr.
Ika-duhang Domingo sa Adbiyento (B)
EBANGHELYO (Markos 1:1-8)
Mao kini ang Maayong Balita mahitungod kang Jesucristo, ang Anak sa Dios. 2Nagsugod kini sumala sa gisulat ni propeta Isaias: “Ania ang akong sinugo nga ipadala ko una kanimo aron andamon niya ang imong agian. 3May nagsinggit didto sa kamingawan, ‘Andama ninyo ang dalan alang sa Ginoo, Hawani ninyo ang iyang agian!’” 4Busa namunyag si Juan sa mga tawo didto sa kamingawan ug nagwali, “Hinulsoli ug biyai ang inyong mga sala ug pabunyag kamo, ug pasayloon kamo sa Dios.” 5Ang tanang tawo sa lalawigan sa Judea ug sa siyudad sa Jerusalem nangadto kang Juan aron sa pagpamati kaniya. Gisugid nila ang ilang mga sala ug gibunyagan sila ni Juan didto sa Suba sa Jordan. 6Ang bisti ni Juan hinimo gikan sa balhibo sa kamelyo, panit ang iyang bakos, ug dulon ug dugos ang iyang kalanon. 7Miingon siya sa katawhan, “Ang tawo nga moanhi sunod kanako mas gamhanan kay kanako. Dili ako takos bisan gani paghubad sa higot sa iyang sandalyas. 8Nagbunyag ako kaninyo sa tubig, apan siya magbunyag kaninyo sa Espiritu Santo.” Ang Ebanghelyo sa Ginoo.
oOo
KAHULOGAN SA EBANGHELYO (Markos 1:1-8)
Pasiuna: Sugod karong Domingoha sugdan ang pagbasa sa Ebanghelyo sumala ni San Markos. Sulod sa liturhikanhong tuig B, ang basahong Ebanghelyo, kadaghanan niini, gikan sa bersyon ni San Markos. Tungod kay si San Markos, gituohan man nga tinun-an ni San Pedro, atong mabasa diha sa iyang bersyon sa Ebanghelyo ang mga detalyeng saysay ug katekismo nga nagagikan lamang sa usa ka personal nga pagsud-ong sa panghitabo.
1Mao kini ang Maayong Balita mahitungod kang Jesu-Cristo, ang Anak sa Dios.
Ang labing una pa nga tudling sa Ebanghelyo sumala ni San Markos nagtug-an na nato mahitungod kang Jesus sa iyang titulo nga Anak sa Dios nga maoy sukaranan sa tibuok sinulat ni San Markos. Jesus, sa Hebreo, nagkahulogan og “Ang Ginoo nagluwas” Kining maong ngalan naghulagway kon kinsa si Jesus sa iyang pagka-Tawo (humanity). Ang pulong Cristo, sa pinulongang Grego, nagpasabot og “Ang Gidihugan sa Ginoo”. Dinhi gihulagway nga siya gayod mao ang gipaabot sa katawhan sa Israel nga mao ang “Anak ni David” o “Ang Hari sa Gingharian sa Dios”. Anak sa Dios mao ang titulo kansang kahulogan masabtan lamang human sa Pagkabanhaw. Sa panahon nga gisulat kini ni San Markos, ang mga Kristyanos mipakita na pinaagi niining mga titulo ni Cristo, sa ilang gibatonan nga kalig-on sa pagtuo sa pagka-Balaan ni Jesus (Divinity of Jesus).
2Nagsugod kini sumala sa gisulat ni propeta Isaias: “Ania ang akong sinugo nga ipadala ko una kanimo aron andamon niya ang imong agian. 3May nagsinggit didto sa kamingawan, ‘Andama ninyo ang dalan alang sa Ginoo, Hawani ninyo ang iyang agian!’”
Wala sugdi ang saysay nga daw si Jesus nagagikan sa kalangitan. Kondili nga si Jesus nahilambigit gayod sa kasaysayan sa katawhan. Gipaabot siya, gitaho ang iyang paghiabot, giandam. Ang saysay sa pagpangandam sa pag-abot kang Jesus mao ang anaa mabasa sa Daang Tugon sa Bibliya. Taas ang panahon nga gigugol alang sa maong pagpangandam.
Sa akong kabahin aduna ba akoy konkretong lakang sa pagpangandam sa pag-abot sa Ginoo? Kining panahon sa Adbiyento maoy laing kahigayonan nga makaandam ako!
4Busa namunyag si Juan sa mga tawo didto sa kamingawan ug nagwali, “Hinulsoli ug biyai ang inyong mga sala ug pabunyag kamo, ug pasayloon kamo sa Dios.” 5Ang tanang tawo sa lalawigan sa Judea ug sa siyudad sa Jerusalem nangadto kang Juan aron sa pagpamati kaniya. Gisugid nila ang ilang mga sala ug gibunyagan sila ni Juan didto sa Suba sa Jordan.
Dili diay nato makaplagan o masinati ang Dios—pananglitan, sa Pasko—kon wala kitay pagpangandam sa Iyang pag-abot. Ug ang pagpangandam mao ang pagbag-o sa kaugalingon, paglinis o paghinlo, o pag-usab sa kinabuhi. Si Juan walay lipodlipod sa paghagit sa mga katawhan bahin sa mga paagi sa kabag-ohan. Ang paghinulsol ug pagbiya sa sala mao ang mensahe sa iyang pagwali.
Niining nagsingabot nga panahon sa Pasko, gidasig ako sa pagdawat labi na sa Sakramento sa Pakig-uli o Pagkompisal. Andam ba ako sa paghimo niini?
6Ang bisti ni Juan hinimo gikan sa balhibo sa kamelyo, panit ang iyang bakos, ug dulon ug dugos ang iyang kalanon.
Ang iyang sapot maoy kasagaran nga isuot niadtong mga tawo nga anaa sa deserto. Aron nga ang mga tawo moabot sa deserto, una sa tanan sila mobiya sa ilang naandang pinuy-anan o hayahay nga nahimutangan aron sagupon ang dili sayon nga matang sa kinabuhi. Ang deserto walay mga tataw nga dalan ug kini naghulagway sa kinabuhi nga gisagop ang bisan unsang panghitabo o adventures. Ang deserto usab usa ka dapit nga anaa ang hilabihang kamingaw ug kahilom nga nagkahulogan sa atong pakigtagbo sa atong kaugalingong espirituhanong kinabuhi. Ang deserto larawan sa paglawig ngadto sa kinahiladmang bahin sa atong kinabuhi nga walay daghang mga kabilinggan nga mopakgang kanato. Kahigayonan kini nga makaplagan ta ang tinuod nga pagkakita ug ang pagkighinagbo sa atong Dios.
7Miingon siya sa katawhan, “Ang tawo nga moanhi sunod kanako mas gamhanan kay kanako. Dili ako takos bisan gani paghubad sa higot sa iyang sandalyas. 8Nagbunyag ako kaninyo sa tubig, apan siya magbunyag kaninyo sa Espiritu Santo.”
Si San Juan gipadala aron sa pagpaila sa moabot. Kini siya gipaila kaniya nga moabot sunod kaniya, mas gamhanan, mas takos, ug nakig-uban sa Espiritu Santo.
Kon ako mohukom sa pagbiya sa kanhiay nga hiwing kinabuhi ug sa pagsagop sa kabag-ohan, ang Ginoo dili diay lamang magpasagad sa Iyang kaugalingon o igo rang maglantaw kanako, kondili siya mohimo gayog lakang nga ako Iyang diguon o pun-on sa Iyang kaugalingong Espiritu!