Ang Tawag 

Lawas ug Dugo ni Kristo (A)

Hunyo 14, 2020

EBANGHELYO (Jn 6:51-58)

⁵¹Si Jesus miingon ngadto sa mga Judio, “Ako ang pan nga gikan sa langit nga naghatag sa kinabuhi. Ang mokaon niining pan dili gayod mamatay. Ug ang pan nga akong ihatag mao ang akong unod aron mabuhi ang kalibutan.”

⁵²Nakahaling kini og mainit nga pag­lalisay sa mga Judio. “Unsaon man niining tawhana paghatag kanato sa iyang lawas aron kan-on?” nangutana sila.

⁵³Si Jesus miingon kanila, “Sultihan ko kamo: kon dili kamo mokaon sa unod sa Anak sa Tawo ug dili moinom sa iyang dugo dili kamo makabaton og kinabuhi. ⁵⁴Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo may kinabuhing walay katapusan ug banhawon ko siya sa katapusang adlaw. ⁵⁵Kay ang akong unod mao ang matuod nga kalan-on, ug ang akong dugo mao ang matuod nga ilimnon. ⁵⁶Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo magpuyo dinhi kanako ug ako diha kaniya. ⁵⁷Ang buhing Amahan maoy nagpadala kanako ug tungod kaniya nabuhi usab ako. Sa samang pagkaagi, ang mokaon kanako mabuhi tungod kanako. ⁵⁸Busa kini mao ang pan nga gikan sa langit; dili kini sama sa pan nga gikaon sa inyong mga katigulangan ug unya nangamatay gihapon. Ang mokaon niining maong pan mabuhi sa dayon.” Ang Ebanghelyo sa Ginoo.

oOo

KAHULOGAN SA EBANGHELYO (Jn 6:51-58)

^51a Si Jesus miingon ngadto sa mga Judio, “Ako ang pan nga gikan sa langit nga naghatag sa kinabuhi.

“Pan”! Simbolo sa kinabuhi. Ang tanan nagkinahanglan og pagkaon. Kon dili kita mokaon, kita makabsan sa kinabuhi — maluya, masakit, mamatay.

Apan si Jesus mipalawom sa kahulogan niining maong pan. Siya mismo ang mipasabot nga Siya mao ang tinuod nga Pan. Siya ang Pan sa Kinabuhi. Siya ang Buhing Pan!

Nabati ko ba ang kahutom alang niining Pan nga gitanyag ni Cristo? Ako ba siyang gikalawat? Gibuhi ba ako kang Cristo? O sa akong salapi o katigayonan o kahilayan o gahum?

^51bAng mokaon niining pan dili gayod mamatay.

Adunay nagkalainlaing matang sa “kinabuhi”. Si Blaise Pascal mipasabot nga adunay tulo ka matang sa “kabantog”: Una, kabantog sa unod o lawas; ikaduha, kabantog sa kinaadman o kaalam; ug ikatulo, kabantog sa kalag o kasantos.

Ang una, ang lawasnong kabantog. Maayo nga nindot ug lig-on ang atong panglawas. Apan moabot ra gayod nga kini masakit. Ang ikaduha, ang kabantog sa kinaadman. Maayo ang utokan o ang taas og kinaadman. Mao kini ang nakalahi kanato kay sa mga mananap.

Ang ikatulo, ang labing balaan nga kabantog nga mao ang pagbaton og kinabuhing espirituwal. Kini mao ang tinuod nga gugma. Kini mao ang walay katapusang kinabuhi o hingpit nga kinabuhi.

^51c Ug ang pan nga akong ihatag mao ang akong unod aron mabuhi ang kalibutan.”

Sila si Mateo, Markos, ug Lukas migamit sa pulong: “Kini mao ang akong lawas.” Si Juan migamit sa pulong “unod”. Kana tungod kay si Juan mihulagway pag-ayo sa pagkatawo ni Jesus. Ang “unod”, sumala sa Bibliya, dili lamang sabton nga karne; kondili mao kini ang kinatibuk-an sa pagka-tawo, kinatibuk-an sa kinabuhi. Si Jesus mihatag sa Iyang tibuok nga kinabuhi, lakip na ang kamatayon aron lamang kita mabuhi. Moagi usab kita sa kamatayon aron mabuhi sa dayon.

⁵² Nakahaling kini og mainit nga pag­lalisay sa mga Judio. “Unsaon man niining tawhana paghatag kanato sa iyang lawas aron kan-on?” nangutana sila.

Ang walay pagdawat niining maong pagtulun-an sama kakaraan sa Ebanghelyo. Sa adlaw nga kini gibungat ni Jesus, may mga tawo na nga nagdumili sa pagdawat, nagtuo nga kini usa ka dakong binuang! Kon igo ra kita sa pagpatalinghog sa pulong ug dili maminaw sa mensahe niini, dili usab kita masabot!

⁵³ Si Jesus miingon kanila, “Sultihan ko kamo: kon dili kamo mokaon sa unod sa Anak sa Tawo ug dili moinom sa iyang dugo dili kamo makabaton og kinabuhi.

Bisan pa kon nakahaling kini og mainit nga paglalisay, si Jesus wala moatras sa iyang gipamulong. Hinoon mipasidaan siya nga kon dili kita mokaon ug dili moinom dili usab kita makabaton og kinabuhi.

⁵⁴ Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo may kinabuhing walay katapusan ug banhawon ko siya sa katapusang adlaw.

Si Juan wala maggamit sa pulong nga “phagein” nga nagkahulogan og “paglamoy” o “paglaom”, kondili naggamit sa pulong “trogein” nga nagkahulogan og “pag-usap”. Usa ka timaan nga gikinahanglan ang pagpatuhop sa maong kalan-on sa atong kinabuhi.

⁵⁵ Kay ang akong unod mao ang matuod nga kalan-on, ug ang akong dugo mao ang matuod nga ilimnon.

Matuod nga kalan-on, matuod nga ilimnon! Dili ba mao man kini ang pangandoy kanatong mga tawo: ang matuod. Dili kita buot sa dili tinuod o bakak. Si Jesus nagtanyag sa unsay pangandoy sa matag tawo — ang TINUOD!

⁵⁶ Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo magpuyo dinhi kanako ug ako diha kaniya.

Magpuyo! Laing kinaham nga pulong ni Juan sa iyang mga sinulat! Mabasa nato kining maong tema diha sa gitudlo ni Jesus ngadto sa Iyang mga tinun-an panahon sa Katapusang Panihapon (Juan 15:5). Magpuyo siya dinhi kanako ug magpuyo ako diha kaniya—mga pulong nga masabtan lamang sa mga adunay pagtuo!

⁵⁷ Ang buhing Amahan maoy nagpadala kanako ug tungod kaniya nabuhi usab ako. Sa samang pagkaagi, ang mokaon kanako mabuhi tungod kanako. ⁵⁸ Busa kini mao ang pan nga gikan sa langit; dili kini sama sa pan nga gikaon sa inyong mga katigulangan ug unya nangamatay gihapon. Ang mokaon niining maong pan mabuhi sa dayon.”

Dinhi masabtan nato ang kahulogan sa Sakramento sa Pagkalawat. Pagkabuhi…Pagkabuhi nga hingpit… pagkabuhi nga balaanon!

Mao ba kini ang akong pangandoy?